این مقاله در خصوص افسردگی دوران بارداری ارائه می شود. افسردگی دوران بارداری یکی از مشکلات شایع در بین ن باردار بوده و توصیه می شود، ن باردار به این موضوع توجه ویژه داشته باشند.
مقدمه:
افسردگی دوران بارداری بیماری روحی رایجی است که در دوران حاملگی و بارداری می تواند به سراغ خانم های عزیز بیاید. از این رو توجه به این موضوع می بایست به یکی از اولویت های ن باردار و همسرانشان تبدیل شود. البته پیش از هر چیزی پیشنهاد می کنیم، ابتدا با این نوع افسردگی و علائم آن بیشتر آشنا شوید.
ن و افسردگی دوران بارداری
افسردگی دوران بارداری، از جمله مشکلات رایج در این دوران می باشد که اگر به درستی به آن پرداخته نشود و مادر در زمان مناسب به مشاور مراجعه نکند، می تواند عواقب ناگواری را به دنبال داشته باشد. در برخی موارد که فرد با اولین نشانه های افسردگی در حاملگی مواجه می شود و متاسفانه اقدام خاصی به عمل نمی آورد، با بروز نشانه های افسردگی زایمان در حین بارداری رو به رو خواهیم شد. اختلال افسردگی دوران بارداری اتفاق تازه ای نیست و ممکن است برای بسیاری از خانم ها روی دهد. از این رو جای هیچ گونه نگرانی وجود ندارد. تنها چیزی که در این بین از اهمیت بالایی برخوردار است، مراجعه سریع به پزشک مشاور یا روانشناس می باشد. البته نقش اطرافیان و به خصوص همسر را نمی توان نادیده گرفت. حتی می توان به این نکته اشاره کرد که توجه لازم از سوی همسر می تواند یکی از راهکارهای خوب برای پیشگیری از بروز نشانه های افسردگی بارداری باشد.
نشانه های افسردگی دوران بارداری
افسردگی دوران بارداری دارای علائم و نشانه هایی است که خوشبختانه وجود این علائم کار تشخیص را آسان کرده و حتی خود فرد می تواند پیش از آن که دیر شود، در زمان مناسب به مشاور مراجعه نماید. از جمله مهمترین نشانه های افسردگی حاملگی و بارداری می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:
غم، گرفتگی و ناراحتی پیوسته
احساس گناه
احساس بی ارزشی
تغییر عادات تغذیه و پرخوری یا کم خوری
تغییر عادات خوابیدن به صورت خواب زیاد یا خیلی کم
بی میلی به انجام فعالیت های لذت بخش
گریه زیاد و بدون دلیل
داشتن حس منفی درباره خود و دیگران
ترس از آسیب دیدن نوزاد
از دست دادن تمرکز حواس
بی تابی و نگرانی مداوم
نشخوار فکری
ناامیدی نسبت به آینده فرزند
استرس و اضطراب؛ به ویژه درباره فرزندآوری
افرادی که به افسردگی دوران بارداری دچار می شوند، معمولا اکثر این علائم افسردگی بارداری را دارا می باشند. البته این که شدت این علائم به چه حد است، در مورد هر یک از افراد می تواند کاملا متفاوت باشد.
تا بدین جای مطلب با علائم و نشانه های افسردگی خانمها در حین بارداری آشنا شدید. در اینجا می خواهیم بدانیم چه عواملی نقش نیرو محرکه برای تشدید افسردگی دوران بارداری را ایفا کرده و یا در ایجاد این اختلال نقش موثر دارد. برای روشن شدن این موضوع چند نمونه از این عوامل تاثیرگذار را عنوان می کنیم:
سوابق بروز این بیماری در خانواده
سابقه سقط جنین
سابقه استرس های شدید
ناباروری به مدت طولانی
روابط نا آرام در خانواده
شکست عاطفی یا روحی
ایجاد تنش های روحی بزرگ حین بارداری
سابقه مصرف داروهای ضد افسردگی
سابقه ابتلا به افسردگی در گذشته
عدم توجه و حمایت عاطفی از سوی همسر و خانواده
مشکلات مالی و اقتصادی خانواده
خوشبختانه راهکارهای درمان افسردگی حین بارداری برای خانم های باردار بسیار زیاد بوده و در صورتی که به درستی انجام شوند، نتایج موثری خواهند داشت. البته اگر استفاده از داروهای ضد افسردگی که برای سلامتی نوزاد خطرناک باشد، معمولا این روش درمان افسردگی دوران بارداری چندان توصیه نمی شود. در مجموع نکته ای که بسیار اهمیت دارد، تشخیص زود هنگام این بیماری توسط خود شخص یا اطرافیان می باشد. اگر سریعتر افسردگی شما تشخیص داده شود، درمان افسردگی حاملگی شما آسان تر بوده و امکان بهبود شما با کمک روش های روان درمانی و مشاوره وجود خواهد داشت. هر چه دیرتر اختلال افسردگی شما تشخیص داده شود، ممکن است بیماری شما به حالت افسردگی حاد تبدیل شده و مسیر درمان شما سخت تر شود.
تاثیر افسردگی بارداری در سلامت نوزاد
افسردگی دوران بارداری جدا از مشکلاتی که برای مادر ایجاد می کند، می تواند سلامت نوزاد را نیز به خطر بیندازد. معمولا مادرانی که در دوران بارداری، به افسردگی های حاد مبتلا می شوند، با مشکل تغذیه مواجه شده و وزن شان در دوران بارداری به حد کافی زیاد نمی شود. این موضوع باعث می شود که جنین نیز رشد کافی را نداشته و در نهایت با مشکل زایمان زودرس مواجه شویم. گذشته از این ها اگر خطر جسمانی دیگری فرزندتان را تهدید نکند، احتمال ابتلا فرزند تان به مشکلات روحی در ادامه زندگی چندین برابر می شود. از این رو توصیه می کنیم به محض تشخیص افسردگی دوران بارداری حتما به یک مشاور و روانپزشک مراجعه فرمایید و این کار را به تعویق نیندازید.
چگونه دوران بارداری سالمی داشته باشیم؟
در این بخش قصد داریم تا چند راهکار ساده که می تواند به شما کمک کند تا از تنش ها و استرس های خود در دوران بارداری بکاهید را به شما معرفی کنیم.
مراقبت از سلامت جسمانی خود و فرزندتان را در اولویت کار ها قرار دهید.
نقش همسر در مراقبت روحی و جسمی بسیار مهم است. سعی کنید یک فضای آرامش بخش را برای همسرتان فراهم آورید.
پیاده روی می تواند در روحیه شما تاثیر گذار باشد.
مراقبت های مشاوره ای و روانشناسی را فراموش نکنید.
از موقعیت هایی که استرس زا هستند و باعث ناآرامی روانی شما می شوند، دوری کنید.
به تغذیه تان توجه کنید.
ساعاتی را به گفتگو با همسرتان سپری کنید و نیازهای روحی خود را با او در میان بگذارید.
لطفا نظر خود را درباره این پُست در صفحه اینستاگرام به اشتراک بگذارید: ورود به اینستاگرام
سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS) یک بیماری درد مزمن میباشد که اندام بیمار (شامل دست ها و پا ها) را معمولا بعد از یک آسیب دیدگی یا جراحت قبلی مورد هدف قرار می دهد. گفته می شود که CRPS نتیجه ی آسیب دیدن یا درست عمل نکردن دستگاه عصبی محیطی و مرکزی است. دستگاه عصبی مرکزی از مغز و نخاع و دستگاه عصبی محیطی از اعصابی که پیام ها را از سایر نقاط بدن به مغز و نخاع می رسانند تشکیل شده است. CRPS با درد بسیار و طولانی و تغییر رنگ و دمای پوست و حتی ورم در ناحیه تحت تاثیر بیماری همراه می باشد.
CRPS به دو نوع 1 و 2 تقسیم می شود. اشخاص بدون اسیب عصبی شناسایی شده قبلی جزء دسته اول و دسته دوم افرادی هستند که اسیب عصبی شناسایی شده قبلی مرتبط با بیماری دارند. تحقیقات انجام شده بر روی این بیماری، وجود آسیب عصبی را در تیپ یک تایید کرده، ولی هنوز کاملا روشن نشده که این بیماری همیشه به این دو نوع تقسیم می شود. با این همه، درمان هر دو نوع بیماری به هم شبیه است.
علائم CRPS از نظر شدت و مدت زمان با هم متفاوتند. اگرچه برخی از موارد خفیف هستند و در نهایت از بین می روند ولی در حالت های شدیدتر بیماران ممکن است نتوانند بهبود یابند و دچار معلولیت و ناتوانی بلند مدت شوند.
چه کسانی دچار CRPS می شوند؟
با این که این بیماری بیشتر در ن شایع است ولی CRPS می تواند برای هر کسی در محدوده سنی تا سقف 40 سال اتفاق بیافتد. نوجوانان شانس کمتری برای ابتلا به این بیماری را دارند، به طوری که تعداد کمی از افراد زیر 10 سال و تقریبا هیچ فرد زیر 5 سالی به این بیماری مبتلا نمی شود.
نشانه های این بیماری چیست؟
نشانه بسیار کلیدی و بارز این بیماری درد شدید طولانی مدت و مستمر است که بیماران آن را به صورت "سوزش" یا "سوزن سوزن" شدن حس میکنند. درست مانند وقتی که کسی دست یا پایتان را محکم بفشارد. با این که فقط قسمتی از دست و پا درگیر این بیماری است درد ممکن است به کل اندام منتشر شود. در بعضی موارد نادر بیمار ممکن است درد را در اندام سالم نیز حس کند. به طور کلی، حساسیت در ناحیه تحت تاثیر این بیماری به حدی افزایش می یابد که حتی یک تماس عادی با پوست، درد غیر قابل تحملی ایجاد می کند. افراد مبتلا به این بیماری تغییرات دما و رنگ پوست و تورم در محل آسیب دیدگی را نیز تجربه می کنند که علت آن گردش خون غیر عادی به خاطر اسیب وارده به اعصاب کنترل کننده جریان خون و دمای بدن می باشد و در نتیجه، فرد ممکن است احساس گرما یا سرمای غیر عادی در دست یا پای خود داشته باشد.
چرا CRPS اتفاق می افتد؟
هنوز به طور کامل مشخص نیست چرا برخی افراد دچار CRPS می شوند در حالی که در بقیه افراد با آسیب های مشابه اثری از این بیماری دیده نمی شود. در بیش از 90 درصد مواقع، بیماری بخاطر تاریخچه ای مشخص از آسیب و صدمه قبلی به اندام فعال میشود. معمول ترین این عوامل و آسیب ها عبارتند از: شکستگی، کشیدگی و رگ به رگ شدن، اسیب بافتی مانند سوختگی، بریدگی یا کبودشدگی، بی حرکت شدن اندام ها (به عنوان مثل گچ گرفتن اندام ها) و عمل جراحی. در واقع می توان گفت CRPS در چند برابر کردن اثرات جراحات قبلی نقش زیادی دارد.
برخی از افراد پاسخ شدیدی به یک عامل تحریک کننده می دهند درحالی که همان عوامل ممکن است مشکلی برای دیگران ایجاد نکند درست مثل علائم و پاسخ های بدن به آلرژی (حساسیت) های غذایی که در افراد مختلف متفاوت است.
CRPS چگونه درمان می شود؟
1-توانبخشی فیزیکی
توانبخشی فیزیکی بیمار به وسیله برنامه های ورزشی متنوع باعث می شود خون در اندام های دردناک جریان بیابد و از علایم بیماری های گردش خون بکاهد. علاوه بر این، ورزش مداوم باعث بهبود قابلیت انعطاف، قدرت و کارایی اندام ها نیز می شود. توانبخشی اندام های آسیب دیده همچنین می تواند در جلوگیری یا مع کردن تغییرات ثانویه مغز مرتبط با درد مزمن در اندام ها، نقش به سزایی داشته باشد و باعث خفیف تر شدن درد در اندام ها بشود.
2-حمایت روحی - روانی
معمولا CRPS و دیگر بیماری های ناتوان کننده با اختلالات روانی عمیق برای بیماران و حتی خانواده بیمار وابستگی محسوسی دارند. از این رو بیماران دارای CRPS ممکن است به افسردگی، اضطراب و تشویش و اختلالات استرسی پس از مواجهه با این بیماری دچار شوند که همه آن ها در تسریع بیماری نقش زیادی دارند و توانبخشی را دشوار میسازند. در نتیجه درمان کردن این اختلالات ثانویه برای کمک به بیماران در بهبودی آنها بسیار مهم است.
3-مسدود کردن اعصاب سمپاتیک
با اینکه بعضی بیماران مسدود سازی اعصاب سمپاتیک را نتیجه بخش گزارش داده اند، هنوز در این باره مدرکی منتشر نشده که سودمند بودن بودن آن را در بلند مدت تضمین کند. مسدود کردن اعصاب سمپاتیک به صورت تزریق کردن یک داروی بیهوشی خاص در کنار نخاع بیمار انجام می گیرد تا مستقیما فعالیت اعصاب سمپاتیک را مسدود کند و جربان خون را بهبود ببخشد.
4-عمل قطع اعصاب سمپاتیک
انجام این عمل که باعث نابودی کامل بعضی از اعصاب میشود بسیار بحث برانگیز است. برخی متخصصان بر این باورند که نتایج این عمل تضمین شده نیست و حتی ممکن است باعث بدتر شدن بیماری شود، درحالی که بعضی دیگر نتیجه ای مطلوب برای آن پیش بینی کرده اند. عمل قطع اعصاب سمپاتیک فقط روی بیمارانی می تواند نتیجه بخش باشد که درد انها به طور چشمگیری در مسدود سازی اعصاب سمپاتیک کاهش یافته باشد.
5-تحریک کردن نخاع
قرار دادن الکترود های تحریک کننده در قالب یک سوزن در ستون فقرات در کنار نخاع باعث ایجاد یک حس سوزش مانند در ناحیه دردناک می شود. الکترود ها ممکن است چند روز به صورت موقتی در ستون فقرات قرار داده شوند تا موفقیت امیز بودن عمل ارزیابی شود. بعد از انجام یه عمل جراحی کوچک برای قرار دادن تمام قسمت های دستگاه تحریک کننده، باتری و الکترود ها در زیر پوست؛ دستگاه می تواند توسط یه کنترل کننده خارجی خاموش و روشن و تنظیم شود. با این همه تقریبا 25 درصد بیماران دچار مشکل در دستگاه های کاشته شده در نخاعشان می شوند و نیاز به عمل ثانویه پیدا می کنند.
علاوه بر این ها، روش های متعدد دیگری برای درمان این بیماری بکار گرفته شده اند که عبارتند از : اصلاح و تغییر رفتار، طب سوزنی، تکنیک های تمدد (استراحت) اعصاب و ماساژ درمانی.
به طور کلی، پیش بینی CRPS در کودکان و نوجوانان راحت تر از بزرگسالان است، که این امر ممکن است باعث بوجود امدن بینش های عمیق نسبت به ساز و کار هایی یاشد که میتوانند از درد مزمن جلوگیری کنند. درحال حاضر دانشمندان در حال تحقیق روی کودکان مبتلا به CRPS هستند. با توجه به آن که مغز کودکان بخاطر وجود سازوکاری به نام نوروپلاستی-سیتی (قابلیت خود درمانی مغز پس از وقوع حادثه) سازگاری بیشتری دارد، محققان امیدوارند که بتوانند از یافته هایشان در این تحقیقات برای ارائه راه حل های درمانی موثرتر برای درمان CRPS بهره ببرند.
این مطلب علمی توسط آقای دکتر خلیل میرزامحمدی تایید گردیده است
لطفا نظر خود را درباره این پُست در صفحه اینستاگرام به اشتراک بگذارید: ورود به اینستاگرام
درباره این سایت